ชาวอินโดนีเซีย Homo erectus แกะสลักซิกแซกบนหอยแมลงภู่ นักวิจัยกล่าวว่าสมาชิกของกลุ่ม Hominid ที่สูญพันธุ์ไปแล้วHomo erectusได้แกะสลักการออกแบบทางเรขาคณิตบนเปลือกหอยเกือบครึ่งล้านปีก่อนก่อนที่จะมีหลักฐานการแกะสลักที่คล้ายคลึงกันโดยมนุษย์สมัยใหม่
ซากหอยแมลงภู่ฟอสซิลที่ขุดขึ้นเมื่อกว่าหนึ่งศตวรรษที่ผ่านมาที่
ไซต์ H. erectusบนเกาะชวาของอินโดนีเซีย รวมถึงเปลือกหอยที่มีการแกะสลักรูปตัว M เส้นขนานสองเส้น และรูปร่าง N ที่กลับด้านนักวิทยาศาสตร์รายงานวันที่ 3 ธันวาคมในหัวข้อNature เปลือกอีกอันหนึ่งมีขอบที่ลับให้แหลมโดยเจตนาพร้อมพื้นผิวที่ขัดมัน ซึ่งบ่งชี้ว่ามันถูกใช้เป็นเครื่องมือตัดหรือขูด
โจเซฟีน จอร์เดน นักโบราณคดีจากมหาวิทยาลัยไลเดนในเนเธอร์แลนด์และเพื่อนร่วมงานของเธอกล่าวว่านามธรรมและบางทีอาจเป็นรูปแบบการคิดเชิงสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับการสร้างสรรค์ดังกล่าวมีมาก่อนต้นกำเนิดวิวัฒนาการของHomo sapiens เมื่อประมาณ 200,000 ปีก่อน
ตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดของการแกะสลักโดยมนุษย์สมัยใหม่มีอายุประมาณ 100,000 ปีที่แล้ว ( SN Online: 6/12/09 ) สิ่งเหล่านี้ประกอบด้วยการออกแบบทางเรขาคณิตและเส้นที่แกะสลักเป็นชิ้นสีที่พบในแอฟริกาใต้
“ถ้าHomo erectusแกะสลักการออกแบบทางเรขาคณิตลงในเปลือกหอยเมื่อครึ่งล้านปีก่อน การแกะสลักทางเรขาคณิตนั้นไม่ถือว่าเป็น ‘พฤติกรรมมนุษย์สมัยใหม่’” นักโบราณคดี John Shea จาก Stony Brook University ในนิวยอร์กกล่าว คำจำกัดความทางวิทยาศาสตร์ของพฤติกรรมสมัยใหม่กลายเป็นสิ่งที่ไร้ความหมายมากขึ้นเรื่อยๆ ในมุมมองของเขา
ทีมของ Joordens ระบุเปลือกหอยเพียงชิ้นเดียวที่คิดว่าน่าจะตกแต่งโดยH. erectusซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่ไม่เหลือหลักฐานอื่นใดที่บ่งชี้ถึงเครื่องหมายที่เป็นสัญลักษณ์จากการร่อนเร่ในแอฟริกา เอเชีย และยุโรปมาเป็นเวลา 1.5 ล้านปี Shea เตือน และเปลือกหอยที่แกะสลักนั้นได้นั่งอยู่ในพิพิธภัณฑ์มานานกว่า 100 ปี ทำให้เกิดความเป็นไปได้ว่าผู้ที่สามารถเข้าถึงสิ่งที่ค้นพบสามารถแกะสลักการออกแบบได้ มีเพียงการค้นพบเปลือกที่มีเครื่องหมายคล้ายกันในการขุดครั้งใหม่เท่านั้นที่จะยืนยัน สถานะของ H. erectusในฐานะช่างแกะสลักของการออกแบบที่เป็นนามธรรม Shea กล่าว
หากรอยบนเปลือกหอยโบราณสร้างโดยเอช. อีเร็กตัส การค้นพบครั้งใหม่นี้ยังท้าทายภูมิปัญญาดั้งเดิมที่ว่านวัตกรรมเชิงพฤติกรรมในช่วงยุคหินเกิดขึ้นครั้งแรกในแอฟริกาและแพร่กระจายไปยังที่อื่นด้วย เบอร์นาร์ด วูด นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยจอร์จ วอชิงตันในวอชิงตันกล่าว กระแสตรง
Joordens และคณะวิเคราะห์เปลือกหอยทั้งตัวและซากหอยแมลงภู่น้ำจืด 166 ตัวที่ขุดพบครั้งแรกที่ไซต์ Trinil ของเกาะชวาในทศวรรษ 1890 นอกจากเปลือกแกะสลักแล้ว หนึ่งในสามของที่เหลือยังมีรูเล็กๆ ที่ตำแหน่งยึดสำหรับกล้ามเนื้อที่ยึดไว้เพื่อปิดเกราะป้องกันของสิ่งมีชีวิต
การทดลองที่ดำเนินการโดยนักวิจัยกับหอยแมลงภู่น้ำจืดที่มีชีวิตระบุว่า บุคคล H. erectusใช้วัตถุแหลม – บางทีฟันของฉลามซึ่งถูกค้นพบในตะกอนเดียวกันกับหอยแมลงภู่ที่ Trinil – เพื่อเจาะเปลือกหอยที่จุดที่สามารถปิดการใช้งานกล้ามเนื้อได้
ดินที่เกาะติดกับหอยที่พิพิธภัณฑ์จัดไว้ให้เพียงพอสำหรับกลุ่มของ Joordens เพื่อประเมินอายุของสิ่งที่ค้นพบ การวัดอายุของเถ้าภูเขาไฟในดินระบุว่าเปลือกมีอายุไม่เกิน 540,000 ปีก่อน มาตรการของเวลาตั้งแต่การค้นพบถูกปกคลุมด้วยดิน บ่งชี้ว่าเปลือกหอยมีอายุไม่ต่ำกว่า 430,000 ปี
การประมาณการก่อนหน้านี้ทำให้การค้นพบ Trinil อยู่ที่ใดก็ได้ระหว่าง 1.5 ล้านถึง 700,000 ปี
แม่เหล็กปูทางสำหรับการขุดโดยไม่ต้องขุด
แม่เหล็กค้นหาซากปรักหักพัง นัก โบราณคดีกำลังทำแผนที่นิคมกรีกอายุ 2,500 ปีที่มนุษย์อาจไม่เคยเห็น…. กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบสิ่งที่เชื่อว่าเป็นท่าเรือของเมือง Sybaris ครึ่งตำนานหรือ Sybaris เอง… ซากปรักหักพังถูกปกคลุมด้วยดินและอยู่ต่ำกว่าระดับน้ำในพื้นดิน 15 ฟุต… อย่างไรก็ตาม เครื่องมือสำรวจ เครื่องวัดค่าความเข้มข้นของสนามแม่เหล็ก รูบิเดียม กำหนดรูปร่าง ขนาด และตำแหน่งได้อย่างชัดเจน ทำให้นักโบราณคดีทำแผนที่ซากปรักหักพังได้โดยไม่ต้องมองเห็น — จดหมาย ข่าว วิทยาศาสตร์ 5 ธันวาคม 2507
การวัดสนามแม่เหล็กและเทคนิคที่ไม่รุกล้ำอื่นๆ ยังคงใช้ในการสำรวจไซต์ ความแปรปรวนของสนามแม่เหล็กและสัญญาณไฟฟ้าสามารถเปิดเผยโครงสร้างที่ฝังอยู่ได้ เรดาร์เจาะพื้น เทคโนโลยีเลเซอร์ที่เรียกว่าลิดาร์ และอุปกรณ์อื่นๆ ช่วยให้นักวิทยาศาสตร์มองเห็นผ่านดิน ใบไม้ และน้ำ นักโบราณคดีสามารถรวมเทคโนโลยีเหล่านี้เพื่อสร้างไซต์ที่สร้างขึ้นใหม่ในรูปแบบดิจิทัล เมื่อเร็วๆ นี้ เทคโนโลยีดังกล่าวได้ช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ค้นหาสถานที่ซึ่งสูญหายไปนาน เช่น โรงเรียนฝึกกลาดิเอเตอร์ ( SN: 4/19/14, p. 14 ) , การแผ่กิ่งก้านสาขาในเมืองเขมรโบราณ ( SN: 7/13/13, หน้า 19 ) และ “สุดยอดเฮงจ์” ใกล้สโตนเฮนจ์
ความไว้วางใจระหว่างผู้ให้บริการด้านสุขภาพและผู้ปกครองจะเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดในการรับการอภิปรายในเชิงบวกเกี่ยวกับประโยชน์ของการฉีดวัคซีน “แพทย์จำเป็นต้องตระหนักตั้งแต่เนิ่นๆ เมื่อไม่มีประเด็นในการอภิปราย” วิลสันกล่าว “ด้วยการแสดงความห่วงใยและห่วงใยในสวัสดิภาพของเด็กอย่างต่อเนื่อง ผู้ปกครองอาจมาไว้วางใจแพทย์ในระยะยาว”
